Demokrasi, tüm vatandaşların, organizasyon ve devlet politikasını şekillendirmede eşit hakka sahip olduğu bir yönetim biçimidir. Bu yöntem biçiminin gerçekleştirilmesi için 07.04.2015 tarihinde tüm partiler hem ülke geneli ve hem de memleketim Erzurum için milletvekili aday listelerini açıkladılar. Bundan sonra,8 Haziran 2015 de oluşacak parlamento, çok önemli işler yapacaktır. Önümüzdeki parlamento aslında yeni sistemi kuracak olan bir parlamentodur.

Dolayısıyla benim acımdan üstünde düşünmek kaçınılmaz olan bir liste ’de Erzurum HDP ve AK-Parti listeleri.

İlk belirlemem aynen şu;

HDP’in Erzurum listesi vefalı bir liste değil. Üzerinde çok kalem oynatılacak, çok konuşulacak, çok tartışılacak bir mesele.

Gerçekten hak eden adayları listede görememek veya seçilemeyecek pozisyonda görmek üzücü. İlla da birilerine yakın mı olmak gerekiyor?

Zaten HDP’in en büyük hatası liste hazırlandığında kendi görüşlerinin mutlak doğru olduğuna inanmalarıdır. Siyasette ise doğru yoktur, daima mücadele vardır. Seçim farklı doğruların yarışmasıdır; herkes kendi doğrusu için oy ister. Olası alternatifler bellidir; bireyler muhasebe yapar ve bir tercihte bulunurlar. Dolayısıyla biz Tekman’lılar kısır mikrofon siyasetçiliğini alkışlayacak köle ruhlu insan değiliz.

Bana göre Erzurum’un Tekman gibi güney ilçelerinin seçmeni için, bu ortamda artık Parti değil, aday önemlidir. Tekman sevdalıları hedeflerine uygun davranarak Tekman’lı adaya oy verir. O zaman bizim kime oy vereceğimiz aday Erzurum’da bellidir, zira çözüm süreci dediğimiz süreç savrulacak, askıya alınacak bir süreç değildir, barış isteyen herkes ülkede sorunun çözümü için layık olan adayı desteklemelidir.

HDP Türkiye'ye hitap edebilen bir liste çıkaramadı. Kürt ve Alevi ekseninde mıntıka partisi olarak kaldı. Böylece barajı aşma şansını zora soktu ve AK Parti'ye fırsatı altın tepsi içinde Erzurum’da sundu.

Hiçbir siyasal süreç bu günün koşullarından yalıtılıp düşünülemez. 12 Eylül’ün yüzde 10 barajına bu kez meydan okuma cesaretini toplayan HDP’nin aday listesi büyük önem taşıyor. HDP'nin yüzde 10 barajını aşması ise öyle çantada keklik gibi durmuyor. Barajı aşması için partinin yaklaşık ülkede en azından  4. Milyon 950 bin oya ihtiyacı var.

Seçim zamanlarında siyasetçi olmaktan daha zor bir şey olmasa gerek. Baksanıza, anlı şanlı politikacılar bile bir anda kendilerini kapı önünde bulabiliyorlar. Bir önceki yazımda’ da belirtmiştim, Siyasette hele kürdi siyasette öyle vefasızlıklar oluyor ki, açıklamamak için vicdansız olmak gerekiyor.

Değerli yazar Günay Aslan sürgünde en çok çalışan ve yıpranan bir Kürt yazarıdır. Mesleği ve emeği ile listede herkesten daha çok yer almayı hak etmiştir. Ama HDP’in listesinde adı yok. Demokrasinin ve seçimin değil, üstten atamanın geçerli olduğu siyasete HDP ülkede tam ayak uydurmuş.

Hiçbir zaman korku ve şantaj üzerinden insanlardan oy alınmaz. Oy almak için insanlara dürüst davranın. Başkanlık sistemine karşı çıkanlar, Kürt sorununu çözemezler, çünkü onlar Kürt ulusunun hakları konusunda tutarlı ve demokratik değiller. Şimdi bu konu ile ilgili ciltler dolusu kitap yazılabilir.