Min nêrînî ferhenga kurdê wateya peyva xêrbizankê çu nebû. Di înternetê de herî lêkolîn min kir mixabin di înternetê de jî wateya vê peyva xêrbizankê çu nebû. Peyva xêrbizankê girêdayî kîjan wêjeya geli ye, min fahm nekir.

Gor hişên min ev peyva xêrbizankê tenê em Colemêrgî dibêjin. An jî ji me cida herêmekê ev peyve tê gotin ez nizanim. Hêvîya min ew e ku ê vê peyvê di herêma xwe de dibêje an jî tê gotin ji min re jî bêje. Di niha de bo vê îzaya we, ji we re spas dikim.

Di herêma Colemêrgê de vê peyva “XÊRBIZANK’ê” ji bo mirovê tiştek seride bê qewimî lê belê hêj ne qewimti bizan e û  bibêje re tê gotin.

Minak dê tiştik di serê mirovekê de bibor e an jî tiştik bê nav hizirên wi, bê nava hişên wi an jî bê nava aqilê wi, hêj nehati ji wi re bê gotin. Ji vî mirovê xwedî vê hêzdarbûnê re dibêjin “tu çend xêrbizank i.”

***

Em zivirîn şîrova xwe a têkiliyên AKP’ê û hêzdarbûna wan a xêrbizankiyê.

Di van rojan de şîroveyek e di rojname û televizyonan de berdewem dike. Pirtûka nehati weşandin an jî nehati çapkirin jî weke sûç tê axaftin.

Caran dema tiştik di Tirkiyeyê de tê qewimtin mirov “eve Tirkiye ye, çi bê qewimtin dibe” dibêje. Di Tirkiyeyê de hemû bûyer mubah in. Lewre welatên dî de hindik seba direwa xwe ji peywira xwe cida dibe, belê Tirkiyeyê de talan, kuştin, şelandina welat, xapandina welatatiya hwd. de jî pirça tu peywirwera ji cih ranabe.

Ev aliyek Tirkiyeyê ye, alîyê dî ê Tirkiyeyê jî di navbeyna hikumetan de xêrbizankî wekî peywireke pîrozwer tê dîtin.

Em vê bînin pêş çavên xwe. Heke em bi peyva Colemêrgîyan re bêjin di nava AKP’ê de herî xêrbizank hene û serokê wan jî R. T. Erdogan e, dibe direw nebe. Lewre aqibeta pirtûka mijara axaftinê de, pirs ji R. T. Erdogan hate kirin ewi “ev ne pirsgirêka me ye ev pirsgirêka dadgehan e” got û xwe ji pirsgirêkê dûrkir. 

Ev xêrbizank in ku ewên hizir û hişên di nava aqilê rewşenbîra, a rojnamevana, a nivîskara bi kurtasi a welatiya de heyî pêşîyê dizaninin û dibêj in. Tu qet xwe hêreve wêve nebade seba xêrbizanka xwe, hêj te hizirnekiri ez dê hizirên te red bikim û tû xortiyê jî bikî dê te têkim pişt qiflê.

Bi peyvên baş bê fahmkirin re bêjim.

Ew xêrbizankên AKP’ê seba hizir û hişên rewşenbîr, nivîskar û hwd. mirovan ku ca girêdin polîtîkaya xwe  re tehde lê kirin, çavên wan tirsandin. Niha jî bizêdehi mirovên wekî vane girêdayî plîtîkaya xwe kirîne.  Ên girêdayî polîtîkayên wan nebû jî wekî sûcdar dibîn in.

Ev çi zihniyete di nava mêjiyê nirovi nakeve. 

Kedkarê mêji çendî “tiştên tu ji min re sûç dibêji, min hizir nekirîye, tiştik we nehatiye aqilê min” bêje jî fêde nake. Lewre ewan cihê kedkarê mêji hizir kiriye û ew hizirên te hizirnekiri ji tere dikin sûç.

Dê were vî kerî ji vê kurê (heriyê) derêx e.

Bi gotinek dî xêrbizankên AKP’ê dibêjin, an naçîn aşi an jî biçîn aşi jî  dê aşevani bikujîn.

Bîrubaweriya AKP’ê; an hemû kes dê wekî min hizir bike an jî hêj ewan hizir nekiri dê seba hizirên wan ên hizirnekiri sûçdar bikim.

A rasti wekî rêzdar Cemîl Bayik nivîsîna xwe a azadîya welat de goti “ev jî terora hiqûqê ye. Hem jî  terora bikaranîn û şîrovekirina kêfî ya van qanûnên kevneperest e.”

Pîrekal  “xerap dîtin qenç bi bîr anîn” an jî “ê nû hat me yê kevn bi bîr anî” dibêjin.

Em kurd û xîzanê Tirkiyeyê bi hatina R. T. Erdogan re, serokwezîrên kevn di bîr anîn.

 Aha ji te re demokrasiya Tirkiyeyê û demokrasiya AKP’ê û a R. T. Erdogan çend azad e ê pêş çav.

Mixabin em bi xwe xwe di anîn vê rewşê. Lewre em bi dengê xwe re wi dikîn neyarê riha xwe. Heke em dengê xwe bidin wijdana xwe, wê demê em jî tu neyara ji xwe re nabijêrîn. Wê demê tu kes jî ji me re nabe xêrbizank.