Size bir teklifim var:

9 kişiyle Ramazanınızı ve kışınızı Yüksekova"da 2 metrekarelik bir çadırda geçirmeye ne dersiniz?

Peki ya uyumak için sıcacık yataklarınızı yorganlarınızı bırakıp yanı başınızdaki 9 bedene sarılmak zorunda olmaya?

Büyük bir ihtimalle hayır dersiniz!

Ama seçme şansı olmayan Öztekin Ailesi'nin evetten başka bir seçeneği yok gibi.

Güngör mahallesinin arka kısmındaki boş arazide 10 nüfuslu Öztekin ailesi 2 metrekarelik bir çadırda yaşam mücadelesi veriyor. Ev yok, bark yok, geçimi 15 yaşındaki Şaban Öztekin hurdacılıktan sağlamaya çalışıyor.

***

2 metrekarelik alana kurulan çadırdaki yaşam mücadelesini önce aile reisinden dinleyelim:

Evin reisi Sefer Sayim Öztekin (55) bir yıl önce geçirdiği trafik kazası nedeniyle kolunda ve göğsünde platinlerle yaşadığını ve hiçbir işte çalışamadığını belirterek, “Sakatım, çalışamıyorum, evin tek gelirini oğlum hurdacılıktan sağlıyor. Günlük 3-5 YTL; o da ancak kuru ekmek parasını karşılıyor. Şu ana kadar hep akrabalarımın yardımlarıyla geçinmeye çalıştık. 5-6 yıl boyunca kirada kaldım. Ancak kirayı ödeyemez durumdaydık ve 6 ay önce ev sahibim tarafından evden çıkarılmak zorunda bırakıldım. Şimdi bir akrabama ait olan bu arsa üzerinde kurduğum çadırda yaşamaya çalışıyoruz. Bu yıl kaymakamlıktan kışlık yakacak yardımı olan kömür aldık ancak ne bir kömür sobamız var ne de o kömürün ısıtacağı bir evimiz.”dedi.

***

Böyle bir durumda baba olmak gerçekten zor. Hangi birimiz isteriz ki böyle elleri kolları bağlı durmayı? Peki ya anne olmak nasıl? Onu da anne Aysel Öztekin"den dinleyelim:

Anne Aysel bazı günler yiyecek ekmeklerinin bile olmadığını, eşinin 3 evlilik yaptığını ve çocukların kendisinden önceki kumalarına ait olduğunu belirterek, “Kendi çocuklarımdan bir farkları yok. Onların okumalarını çok istedik ancak hiçbir şekilde imkanımız olmadı. Çocuklarım okusun istiyorum. Çocuklarımızın göz göre göre cahil büyümeleri bizi çok üzüyor.”dedi. Kış mevsiminin yaklaştığını hatırlatan anne Aysel Öztekin, kışı çadırda geçirme tehlikesiyle karşı karşıya olduklarını da sözlerine ekledi.

***

Anne olmak da zormuş. Peki ya geçimi üstlenen 15 yaşında bir "çocuk" olmak?

Evin geçimini üstlenen 15 yaşındaki Şaban: “Hurdacılık yapıyorum. İşim çok zor, sabahtan akşama kadar bisiklet itelemek zorunda kalıyorum. Akşama kadar birktirdiğim hurdalar 3-4 YTL için. Biz bu durumdan kurtulmak zorundayız. Çalışmam gerekiyor. Şimdi ekmek aldım, ama kuru ekmeğin yanında verecek bir katık yok kardeşlerime.” dedi.

***

Bu manzaranın ortasında daha da küçük bir "çocuk" olmak, üstelik okuyamamak… Nasıl sizce? Dinleyelim ne diyor Kevser:

8 yaşındaki kızları Kevser Öztekin ise, “Evimiz yok. Çadırda yaşıyoruz. Yağmur yağdığında çadırımız su doluyor, hastalanıyoruz. Ben okul okumadım ama okumak istiyorum. Biz hepimiz okula gitmek istiyoruz. Ne olur bize yardım etsinler.”dedi.

İşte size bir manzara...

Şimdi kendimize soracağımız soru şu:

"Biz bu manzaranın neresindeyiz ya da çadırın hangi köşesinde?"

ÇADIRDA YAŞAYAN AİLENİN VİDEO GÖRÜNTÜLERİ: