şimdi kokla havayı

toprak yüzüne kar sürmüş görüyormusun

ne parmakları sızlıyor

ne yarasından kan akıyor

senin için ağladığımı da duyarsın belki

koklarken havayı

sahi çikolatalı dondurmanın kokusu da var değil mi

gururlu çocuklara haber sal

çemberini alan gelsin

çağır

aşkına

köşe kapmaca oynayacağız

çünkü mutsuzluk düşmesin bir yere

yer bitirir

rivayet mutsuzluğun bulaşıcı olduğunu söyler

söyle çocuklara kayacağız

kızaklarını da alıp gelsinler

güleceğiz

ispatlıdır

gülmek devrimin bayrağıdır

öğle annelerin eteğine parça parça toplanmak

bir kurşunla durmak

bir kapsülle kanamak

bir şarapnelle deşilmek

tekmelere direnmemek

işkencelerde çığlık çığlığa kalmak

yakışmıyor bize

savaş uçaklarından ve o uçakları uçuranlardan

daha sağlam kemiklerimiz

biz açık oynuyoruz açlığı

onlar kapalı devre köle

kaçakçı bir onurdur bizdeki

onların açık beyan teslimiyet

gelsinler çocuklar

bedenimizden kurşunları çıkaralım

şarapnelleri

kapsülleri

misket oynayacağız çocukluğuna

çocukluğuna

ifade ediyorum çocuklar anarşist gülüşünüz var

böyle hamakta sallanır gibi

yıkanırcasına saç leğenlerde

onun için sokağın tozu tutmaz üstünü

evinizin az ötesinde bir mezar taşı başınızın ucunda

kalkın gelin

üstünüz başınız kefen içinde

kiminiz annenizi

kiminiz babanızı uyandırın

çarpışan otomobillere bineceğiz hep birlikte

sel

izdiham

ne dersen de

biz güneşin düştüğü her yerde

çocukların gülüşünün ormanlarını dikeceğiz

matem tutmasın bir yerlerimiz

gülmemiz tutsun

aşkla

mezar kafalı insanlar

silahla kalkıp oturanlar hep çoktur

anlayacağın senin kadar az değil hiçbir şey

ülkemsin çünkü

bir de çocuklar az

çember çevireceğimiz ve koşacağımız kimse yok

suya sektirecek taşlar çok

taş sektiren ufak eller az

küçücük eller

okyanus kadar büyük yürekler az

az